Biblioteka Pedagogiczna w Pułtusku 26 stycznia 2017 r.  zorganizowała spotkanie z filozofem, Panem Mariuszem Świerczewskim, na temat znaczenia norm etycznych w procesie wychowania w życiu społecznym. Dobór tematyki wynikał z jednego z priorytetów polityki oświatowej państwa. Wśród zaproszonych gości znaleźli się nauczyciele z placówek przedszkolnych, szkół podstawo-wych, gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych, a także liczna grupa nauczycieli z SOSW im. A. Karłowicz.
Prowadzący spotkanie jest absolwentem Wydziału Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Ukończył rów-nież  teologię  i rozpoczął studia doktoranckie na Uniwer-sytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie.       Zagadnienie normy etycznej, społeczeństwa i wychowania przedstawił odwołując się do źródłowości kultury zachodniej tj. kultury antycznej. Jej idealnym wyrazicielem był Sokrates, który stworzył podmiotową perspektywę poznawczą – SKIEROWANĄ NA SAMEGO SIEBIE.
Dla Sokratesa szczęście mógł osiągnąć ten, kto posiadł największe dobra czyli cnotę. Według tego filozofa zło powstaje z nieznajomości dobra. Postępujemy źle, bo nie wiemy co jest dobre. Do wiedzy zaś o tym co dobre dochodzimy przez rozum. Stając się rozumni, zdobywając wiedzę postępujemy moralnie i osiągamy dobro stojące najwyżej w hierarchii - cnotę.
Starożytni uważali, że zasady moralne wprowadzają w życie człowieka ład odpowiadający kosmicznej harmonii. Tym samym zasady te powinny kierować organizacją życia politycznego, społecznego oraz być podstawą wychowania młodego pokolenia. Działanie człowieka podporządkowane jest cnotom moralnym, praktykowanie których czyni go mądrym i wstrzemięźliwym. Dzięki cnotom człowiek zdobywa racjonalną kontrolę nad swymi popędami i pragnieniami, doskonali się moralnie i staje się szczęśliwy. Prelegent przedstawił subtelne różnice kryjące się w takich pojęciach, jak: normy moralne, normy etyczne, czy wreszcie wartości. Wspomniał równieżo pojawiających się w życiu społe-cznym paradoksach i hipokryzji, którą demaskuje Platon w „Obronie Sokratesa”. Poznanie i  moralność są tożsame i kompaty-bilne, ich niespójność wiedzie do kryzysu wartości, ról społecznych i wychowania.
Często w filozoficznej myśli antycznej wychowanie nie jest narzucaniem norm, ale procesem poznawczym, odkrywczym, w którym rola nauczyciela i ucznia jest równoważna.
W obecnych czasach, jak podkreślił przemawiający, otaczający nas świat niewątpliwie nie wpływa korzystnie na zachowania etyczne, czy wzrost moralności człowieka. Ważną rzeczą jest, by w napływie niegodziwości, kłamstwa i oszustwa odkryć zachowania moralne, dobre, słuszne. Nie ulec modzie na niemoralne, aczkolwiek często łatwiej prowadzące do celu, zachowania ludzi. Współczesna szkoła winna od najmłodszych lat wpajać swoim uczniom właściwe wartości i zasady. Pokazywać młodemu człowiekowi kim jest jako człowiek, ale także jako obywatel. Rozmiłować go w pięknie naszej ojczyzny.  

xxx